Wednesday, February 8, 2017

Ηθικά διλήμματα των ελευθεριών


Share/Bookmark
Ένας πολίτης, γύρω στα 40, καλοστεκούμενος, μιλάει σε έναν σταθμό δημόσια για ένα επεισόδιο και λέει τα ακόλουθα:

«Μπήκα στο λεωφορείο. Ήταν γεμάτο , ήμουν κουρασμένος και όρθιος. Ανάμεσα στους καθήμενους ήταν ένας μαύρος. Εξανέστην. Χωρίς να απευθυνθώ σε κείνον προσωπικά απευθύνθηκα στους άλλους ‘Έλληνες.
Ε, φτάνει πια, μας παίρνουν τις θέσεις. Δεν φτάνει που έχουμε γεμίσει με τούτους δω, με υπανθρώπους παντού, εγκληματούν, νομίζουν πως είναι ίσοι με εμάς! Φταίμε εμείς που τους ανεχόμαστε και τους κοιτάμε. Δες τον ουρακοτάγκο, κάθεται και δεν μιλάει. Τι τον κοιτάτε; Φτύστε τον σκυλάραπα, βρε παλικάρια, μπας και καταλάβει. Φτάνει πια!»
«Εσείς τον φτύσατε;», ρωτάει η δημοσιογράφος.
«Εγώ όχι, ούτε επιχείρησα να τον σηκώσω, ούτε του μίλησα, σιγά μην απευθυνθώ στον αράπη. Μίλησα με τους συμπατριώτες μου και τα λέω και από τον σταθμό σας. Φτάνει πια να τους ανεχόμαστε. Να πάνε στα σπίτια τους, να κρυφτούν. Δεν έχουμε καμιά σχέση με αυτούς. Είναι κατώτεροι, πάει και τελείωσε, έχουν πρόβλημα, δεν είναι δικό μας, δεν έχουμε καμιά υποχρέωση να τους βλέπουμε να περιφέρονται στον δρόμο, στο μετρό, στα λεωφορεία και να μας λένε ότι είναι και δικαίωμά τους από πάνω. Πως εμείς έχουμε πρόβλημα που δεν μας αρέσουν οι φάτσες τους και τα ρούχα τους. Να πάνε από εκεί που ήρθαν, να κρυφτούν, τουλάχιστον να είναι διακριτικοί, να καταλαβαίνουν τη θέση τους. Δάσκαλος είμαι κι έχουν δει τα μάτια μου εμένα…τα λέω και στα παιδιά... έτσι είναι αυτοί!»

Τι νομίζετε; Έχει δικαίωμα να τα πει αυτά; Εμπίπτει στην ελευθερία του λόγου ή όχι; Είναι ελεύθερος να προσβάλλει και να παρακινεί σε βία άλλους έναντι τρίτων; Είναι μέρος της ελευθερίας του να προσβάλλει και να υποβιβάζει δημόσια έναν άλλο άνθρωπο ή μια κατηγορία ανθρώπων, ως κατώτερη, άρρωστη, διεστραμμένη; Είναι μέρος της ελευθερίας του να παρακινεί να το κάνουν και άλλοι; να βρίζει και να προτρέπει σε λεκτική, ψυχολογική ή σωματική βία, εναντίον ενός συγκεκριμένου ανθρώπου ή μιας κατηγορίας ανθρώπων, ακόμη και εάν δεν τις διαπράττει ο ίδιος αλλά τις δικαιολογεί;

Είναι, από την άλλη, ελεύθερος ο καθένας να είναι όπως είναι, όπως τον έκανε η φύση του, μαύρο, λευκό, gay, straight, ή όπως είναι οι πεποιθήσεις του, εφόσον δεν παραβιάζει τον νόμο και σέβεται την ελευθερία των άλλων, εβραίος, χριστιανός, βουδιστής, άθεος... χωρίς να δέχεται προσβολές και απειλές;

Πώς εξασφαλίζεται αυτό; Πρέπει να αυτοπροστατευθεί κάθε ένας ή κάθε κατηγορία ανθρώπων, με παρόμοια μέσα, να ανταπαντήσουν με τον ίδιο τρόπο (θα είχαν το δικαίωμα, προφανώς, εάν το αναγνωρίζουμε στον πρώτο); Να υποκύψουν στις απειλές; Να επιχειρήσουν να αυτοδικήσουν; Να αγνοήσουν τις προσβολές και τις απειλές δεν είναι δυνατόν, λέγονται δημόσια και όχι στον ιδιωτικό χώρο καθενός, τους τις πετούν κατάμουτρα.

Οφείλει η πολιτεία να προστατεύσει την ελευθερία κάθε ενός να κυκλοφορεί δημόσια, να ζει στον δημόσιο χώρο όπως όλοι, εφόσον δεν παραβιάζει τον νόμο, χωρίς να απειλείται, ή να τον προσβάλλουν, ή να τον τρομοκρατούν, και να τιμωρεί τους αυτουργούς και τους δράστες, ναι ή όχι;

Σε τι διαφέρει ο άγιος Πειραιώς, και κάθε άλλος παρόμοιος, από τον παραπάνω πολίτη στην παραπάνω φανταστική ιστορία;


Γιώργος Γιαννούλης- Γιαννουλόπουλος







No comments:

Post a Comment