Τακτοποίηση

Ξέρετε ότι ταξιδεύω πολύ και πολλάκις επικινδύνως, αλλά δεν σας έχω μιλήσει ποτέ για τη χώρα καταγωγής μου. Γεννήθηκα στην Αφρωλλάνδη, έναν μαγευτικό ουτόπο, κατασκευασμένο από κουρέλια του φον Χούμπολτ και του Ντρόυζεν, που συνέραψαν –κάπως παράτολμα ομολογουμένως- με ράκη του Αλεξάντρ Σεργκέιγιεβιτς και του Σατωμπριάν, κάποιοι ιθαγενείς μόδιστροι. 

Θ’ αφήσω ωστόσο τη γενεαλογική συρραφή της χώρας μου για κάποια άλλη φορά, καθώς τώρα θέλω να σας πω για ένα εκπληκτικό φαινόμενο, προσιδιάζον μόνο σ’ εκείνη. Στον εφευρετικό κόσμο της Αφρωλλάνδης μπορεί να αντιμετωπίζουμε κάποιες δυσκολίες με τα προς το ζην, όμως τα αναπληρώνουμε αφειδώς με τις λεκτικές μας εφευρέσεις. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, πρέπει να διατηρούμε εδώ και δεκαετίες τα πρωτεία στο βιβλίο Γκίνες για την ανανοηματοδοσία λέξεων ξεφτισμένων, σκουριασμένων ή παλιομοδίτικων. Ικανότητα μοναδική και ασυναγώνιστη. 

Δεν θα πάω τόσο παλιά, όταν η ζωογόνος πνοή της ανανοηματοδότησης άγγιξε λέξεις όπως πατρίς, τάξις, ασφάλεια, γιατί ήμουν αγέννητος ακόμα. Αλλά και μόνο τους δικούς μου καιρούς να θυμηθώ, υπάρχουν τόσα λαμπρά μνημεία κοπτοραπτικής ανανοηματοδότησης, που μπροστά τους ωχριά η haute couture του ιδεολογικοπολιτικού λόγου, ανατολικού τε και δυτικού. Ίσως να είναι και το χάρισμα της ορθοδοξίας• ποιος ξέρει. Πώς να ξεχάσει κανείς τα Σταγονίδια, ας πούμε; Ή την Αλλαγή και τον Εκσυγχρονισμό; Κι ακόμα πιο πρόσφατα την Ελπίδα; Περικαλλή αγάλματα στο κλέος της ασυναρτησίας μας. Μνημεία πίστης στην ικανότητα του λόγου να μεταβάλλει τον κόσμο. Γελάτε, ε; Πολύ κακώς κάνετε, γιατί ο λόγος μεταβάλλει τον κόσμο. Αν τώρα η μεταβολή αυτή σάς φαίνεται πικρή ή ασύμπτωτη με τις επιθυμίες σας, δικό σας πρόβλημα. 

Πάντως έχω κι εγώ, όπως όλοι μας, ένα μνημείο που θαυμάζω κι αγαπώ ιδιαιτέρως. Είναι ένα λεκτικό μνημείο ανανοηματοδότησης τέτοιου εύρους που αναρωτιέμαι πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς αυτό. Η Τακτοποίηση! 

Τι ευγενής και συνάμα σφριγηλή φύση η Τακτοποίηση! Πόσο δυναμισμό κρύβει η ταπεινότητά της! Απλό παράδειγμα: πάρτε ένα τυχαίο δάσος. Πέστε μου ποιος -όχι, πέστε μου- ποιος άλλος θα είχε τη δύναμη να το μετατρέψει αυθωρεί σε οικιστικό ιστό; Μόνο η Τακτοποίηση αυθαιρέτου! Ή πάρτε ένα οποιοδήποτε ληστρικό φορολογικό σύστημα που κανονικά θα το κατασπάρασσαν εν ριπή οφθαλμού τα πλήθη. Ποιος θα μπορούσε να το μετατρέψει σε ελεήμον και μεγαλόψυχο άρμεγμα στο διηνεκές καλύτερα από την Τακτοποίηση φορολογικών εκκρεμοτήτων; Κανείς, φυσικά. Γι’ αυτό σας λέω, οι λέξεις αλλάζουν τον κόσμο. Θέλετε κι άλλο; Ε, τότε πάρτε έναν οποιονδήποτε απατεώνα του κοινού ποινικού δικαίου και πείτε μου, σας παρακαλώ, πώς θα τον κάνετε εν μία νυκτί εντίμως απασχολούμενο κρατικό υπάλληλο. Τακτοποίηση παράτυπου πτυχίου, αγαπητοί! Κάθε φορά που μας επισκέπτεται η Τακτοποίηση, ο κόσμος γίνεται λίγο περισσότερο αδιάφανος. 

Το σκοτάδι πήζει σιγά – σιγά και ακούγονται μελιστάλαχτα από το παρελθόν του ακάλυπτου οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις της κυρίας του τρίτου, που με ανεπιτήδευτη χαρά ενημερώνει συγγενείς και φίλους: «Πήραμε τηλέφωνο τον υπουργό και το Τακτοποιήσαμε το παιδί. Εσάς η κόρη σας δεν έχει Τακτοποιηθεί ακόμα;» Της ίδιας που το απόγευμα, σε άλλα συγκείμενα, αποκαλύπτει με ψίθυρο που ακούγεται ως τον έκτο ότι «λέγεται, βέβαια, πώς πριν διαλύσει τον αρραβώνα ο λεγάμενος την Ετακτοποίησε κανονικά», συνοδευόμενο από καγχασμό απαξίας. Θυμηθείτε, αν η ώρα -η κακή- σας φέρει κάποτε ως την Αφρωλλάνδη, και πηγαίνετε ν’ αποτίσετε φόρο τιμής και φόρο ατιμίας στο μνημείο της Τακτοποίησης. Γιατί τι είναι εξάλλου κι αυτή η κακομοίρα; απλή οίηση που προσπαθεί να κρυφτεί με κάποιο τακτ.

Θάνος Σίδερης